Column: Mestprobleem

Heel prettig om weer een leek te zijn, een leergierige, zwetende nitwit. Zweten ja, want het tuiniersvak vreet energie – m’n oude werkbroeken passen weer. Met drie maanden ervaring in mijn rugzak vroeg een kennis mij om bemestingsadvies voor haar gazon. Wist ik veel. Dus de tuinman geraadpleegd. Hij begon met een lofzang op Vos Capelle, een zaak die volgens de website ‘al meer dan 80 jaar bekend is als totaalleverancier in de tuinbouw en het openbaar groen’. Zowat alles bestelt hij daar, zeker de bemestingsproducten die onder de naam Vosca verkocht worden. Zo gauw hij er weer eens langs zou gaan, moest ik maar eens mee, want het is een hele mooie zaak, een soort professionele bouwmarkt voor groene ambachtslui. Het is er nog niet van gekomen, maar ik heb wel geleerd dat bemesten met Vosca zijn voorkeur heeft. En dan begint het.

Bemesten is een wereld op zich. Op de website van Vos staan ruim honderd mestvarianten. Ik word er tureluurs van. Mest is mest is een misvatting. Om mijn lieve kennis een rit naar Sprang-Capelle te besparen, zoek ik op de websites van bouwmarkten bij haar in de buurt naar meststoffen. Karwei heeft ze, Praxis heeft ze, allemaal hebben ze mest, maar allemaal te prijzig als ik naar mijn varkensboerenhart luister. Ik had de tuinman tegen een klant horen vertellen dat het product dat hij vakkundig over het gazonnetje van een klant strooide feitelijk bemeste potgrond was, rijk aan mineralen en scheutig in de organische fractie. Via de zoekterm ‘bemeste potgrond’ kwam ik bij de bemeste tuinaarde van Hornbach. Op weg naar huis van een bouwklus in Eindhoven wipte ik aan bij Hornbach Best alwaar ik de volvette tuinaarde in de uiterste uithoek vond. “Kost geen drol”, zei de verbaasde medewerker bij de kassa toen hij de zakken mestaarde scande. De zakken schudde ik leeg op het gazonnetje van mijn kennis. Vrijwilligerswerk, maar in potentie een tevreden klant.

De tuinman was op z’n zachtst gezegd not amused toen ik hem over mijn vrijwilligerswerk vertelde. De bemeste tuinaarde van Hornbach heeft volgens hem een basis van niet volledig uitgerijpte compost. “Als je onkruid in je gazon wilt, moet je vooral dat gebruiken”, beet hij me toe. Het is niet altijd prettig om weer een leek te zijn … Voorzichtig polste ik vorige week bij mijn kennis naar de toestand van haar gazonnetje. “Het is weer lekker groen”, appte ze. Ze sloot af met een smiley.

Edwin Timmers