Het is pittig in de retail. Ondernemers in de doe-het-zelfbranche voelen dat dagelijks. De economische omstandigheden zijn uitdagend. De kosten vliegen alle kanten op: energie, personeel, huur. Marges krimpen alsof iemand stiekem aan ze knabbelt. En die hogere kosten kun je niet altijd doorberekenen. Het gevolg? Steeds meer bedrijven die het moeilijk krijgen. 

Katten wassen zich zowat de hele dag. Toch vindt mijn vrouw het vieze beesten. De kat die op het bed lag te slapen toen wij als kersverse campinggasten onze safaritent betraden, had een vlooienbandje om. “Ksst!” riep mijn vrouw. “Weg hier!” Met tegenzin vertrok het beestje, niet begrijpend vanwaar die drukte.

Personeelstekorten en regelgeving doen bouwers hunkeren naar duidelijkheid, gemak en vertrouwen. Dat vraagt iets van bouwtoeleveranciers. En op dat vlak kunnen we veel leren van gedragswetenschapper Robert Cialdini.

Hoe noem je een regering die vooral roept en bar weinig doet? Juist, een schijnregering. Zzp’ers en hun opdrachtgevers hoeven van zo’n regering weinig te vrezen, zou je zeggen. Toch is het fenomeen schijnzelfstandigheid een heet hangijzer in de kringen waarin ik verkeer. Niemand weet precies waar hij aan toe is. 

Mijn zoon bevindt zich in de demontage-fase. Hij schroeft alles wat dienst weigert uit elkaar. Lukt het niet met een schroevendraaier, dan wel met een mes of een hamer. Hij hoopt zo mankementen te verhelpen. Tot dusverre zonder resultaat.

Voorraadbeheer. Het klinkt niet sexy, maar het is de ruggengraat van elke groothandel. Zeker in de bouwmaterialen en technische handel, waar je liever geen “nee” verkoopt als een klant dringend op zoek is naar die ene koppeling of betonmixer. Toch blijkt voorraadbeheer vaak nog een soort gokspel. Te veel voorraad? Dan stapelt het zich op in het magazijn. Te weinig? Dan mis je omzet. Enter: Artificial Intelligence. Klinkt misschien futuristisch, maar het is dichterbij dan je denkt.

Stel je voor: je staat in je bouwmarkt en je hebt nét dat ene schroefje nodig. Niet leverbaar. Zuur. Niet alleen voor de klant, maar ook voor de ondernemer. Want voorraad die er niet is, verkoopt niet. En wat wél op de plank ligt, maar niemand koopt? Dat kost geld. En ruimte. En dus marge.

De winkelvloer schreeuwt om handjes. De logistiek piept en kraakt onder de druk. De schappen vullen zichzelf niet en klanten willen geholpen worden, maar de bezetting is een puzzel die elke week moeilijker wordt. Niet omdat er niet gepland wordt, maar omdat er simpelweg geen mensen zijn om in te plannen.

In Puur Natuur, het magazine van Natuurmonumenten, stond een artikel over het maken van een vogelbouwmarkt in de tuin. Knoop zeven lege conservenblikken aan elkaar, stop de blikken vol met materialen die vogels gebruiken voor het bouwen van een nest en hang het geheel hoog op, zodat katten er niet bij kunnen. Leuke bezigheid voor kinderen. Van vogelbouwmarkt is het maar een kleine stap naar bouwmarktvogels. Altijd leuk als je er weer een spot. Hieronder een greep.

 Om mijn horizon te verbreden, besloot ik driekwart jaar geleden om naast mijn werk als zzp’er in de bouw professioneel te gaan tuinieren. “Ik kan een roos van een tulp onderscheiden”, vertelde ik de tuinman tijdens het telefoontje ter kennismaking. “Da’s een goed begin”, zei hij. “Heb je maandag tijd?”