Het gebruik als spuugbakje is de valkuil van dit podium. Door de jaren heen heb ik deze rubriek meermaals ingezet als middel om mijn winkeliersfrustratie te uiten. Niet zelden tegen maatregelen van overheden en lokale overheden. Natuurlijk is het niet mijn intentie om mezelf bij elke MIX-uitgave te presenteren als een zwartgallige mopperaar maar eerder deze week werd ik opnieuw geraakt door een publicatie van de lokale overheid. Nota bene de burgemeester zelve had meer dan een halve pagina van het Brabants Dagblad aangewend voor een populistisch nepnieuwsbericht:
“SCHANDALIG . . . . ; in een jaar met een landelijk vuurwerkverbod is onze gemeente geconfronteerd met een schadepost à € 14.000, = aan publiek meubilair. Het jaar rond kunnen we veel mensen niet bieden wat nodig is hetgeen niet rijmbaar is met een dergelijk hoog bedrag aan vandalisme en vernielzucht op 31 december. Blablabla . . . . “
Wat ook schandalig is? Een burgemeester die abonnees van het Brabants Dagblad opzadelt met zulk een opgeblazen bijzaak. Het gemeentebestuur kan zich beter toeleggen op zaken die er echt toe doen; zogeheten kerntaken. Woningbouw bijvoorbeeld.
Natuurlijk ben ik het eens met de stelling van de burgemeester dat het vernielen van een prullenbak verwerpelijk is. Ook ik vind de schade à € 0,01 per inwoner per week exorbitant.
De daders voor het gerecht slepen zou getuigen van bestuurlijke daadkracht.
Edoch: in vergelijking met andere verspillingen onder burgemeesters auspiciën is het schadebedrag marginaal. Wie zet geen vraagtekens bij uitgaven op tal van gemeentelijke beleidsterreinen (opgeteld zeventig miljoen euri’s per jaar) en wie is van mening dat het efficiency-model ten gemeentehuize optimaal rendeert?
In zijn krantenartikel met het verwaarloosbaar kleine bedrag schetst de burgemeester een gekleurd beeld door de materiaalkosten op te voeren tegen nieuwwaarde en de uurlonen voor het bestellen en het plaatsen te includeren. Bovendien is het gemiddelde schadebedrag over meerdere jaren aanzienlijk lager. Nóg lager.
Het populistische trekje van het krantenartikel betreft niet alleen de geveinsde verontwaardiging over een non-issue, maar het maskeert ook het falend en dwalend beleid van de overheid zelve. In de strijd tegen het legale en niet-destructieve siervuurwerk werd vooral de pandemie in stelling gebracht. Op kunstmatige wijze heeft deze kwade genius gezelschap gekregen van gedeukte prullenbakken. Intussen verzwijgt de overheid dat de jacht op illegaal knalspul op een laag pitje is gezet, dat de bevolking een traditie is ontnomen en dat de economie is getrakteerd op een messteek.
Tot besluit een serieuze bezuinigingstip voor onze burgemeester:
Het beperken van bureaucratische en lachwekkende controles* bij vuurwerkwinkeliers levert alleen al in jaar één een besparing op van naar schatting € 14.000,–.
* Bij de meest recente controle stelde een ambtenaar in een zielig rapport vast dat de driehoekige oranje explosiesticker op de toegangsdeur was vergeeld. De overtreding ongedaan maken binnen 48 uur op straffe van sluiting. (rapport inclusief foto januari 2022)
Ad Geerts
Ondernemer