Edwin Timmers neust graag rond op parkeerplaatsen van bouwmarkten. Altijd op zoek naar een praatje. Dit keer bezocht hij Hornbach.

Op een platte winkelkar staan een flink aantal pakken wandtegels en een douchebak. Mark Daugherty laadt zijn aankoop in de achterbak van zijn personenauto. Hij gaat de badkamer thuis aanpakken. Geen gemakkelijke klus, maar Mark ziet er niet tegenop: “Ik vind het leuk om met de handen te werken.” Even later zal blijken waarom hij niet tegen de klus opziet.

‘Hornbach is een soort uitje’

De tongval van Mark verraadt Engelstalige roots. In 1975 verliet hij als geschiedenisleraar zijn geboorteland Amerika om zich voor de liefde (zijn vrouw is Nederlandse) in Amsterdam te vestigen. Het zei het lerarenbestaan vaarwel en richtte zich op een carrière in de bouw. “Ik ben redelijk snel in de bouw terechtgekomen. In die tijd begonnen veel hoogopgeleiden in de bouw. En veel van hen kozen voor zelf­standigheid. Ik was mid-twintig; ik durfde te kiezen voor onzekerheid.” Hij bekwaamde zich in timmer- en tegelwerk en deinsde niet terug voor een stuk elektra. Stuken lag hem niet, dat liet hij aan de stukadoor. Uiteindelijk verdiende hij de kost als aannemer zonder personeel en sinds zijn pensioen werkt hij alleen nog voor zijn kinderen en zichzelf.

Mark komt zo’n vier à vijf keer per jaar bij deze Hornbach, in 1997 de eerste vestiging van de Duitse keten in Nederland. “Meestal ga ik naar de professionele groothandel,” nuanceert hij, “maar Hornbach is ook een soort uitje. Dan lopen mijn vrouw en ik wat rond om ideeën op te doen en drinken we een kop koffie.” Het begint te druppen. Mark laat zich er niet door opjagen. Hij is wel wat gewend.

  • Klussers Mark Daugherty
  • Locatie Hornbach Zaandam
  • Tijdstip Maandag rond het middaguur