Column: Klussen op de camping

Wat voorheen safaritent heette, noemt men tegenwoordig glampingtent. De camping in Aalten heeft er drie. Het is er goed in toeven. Feitelijk is zo’n kampeerverblijf gewoon een grote tent, die over een verhoogde houten vloer is geplaatst. Een deel van die vloer is te gebruiken als terras. De entree tot de tent is niet een deur, maar een stuk transparant tentzeil dat middels een paar ritsen is te openen. Onderaan het stuk transparant tentzeil is een ‘flap’ genaaid, een strook flexibele kunststof. De flap hangt los op de houten vloer en precies dat vond mijn vrouw vervelend. De kat kon namelijk niet anders dan onder die flap door de tent zijn binnen gekomen. “Nu wij hier zijn”, relativeerde ik, “blijft die kat weg.” Mijn vrouw was niet werkelijk overtuigd, maar vond troost in de fles rode wijn die ik uit de koffer toverde. Later die avond bakte ik een paar Thüringse Bratwursten in roomboter en het leek erop dat de rust was wedergekeerd en de vakantie dus begonnen.

De volgende dag kwamen we om half acht ’s avonds bij de tent terug van een fietstocht rondom Winterswijk. We liepen het terras op en hoorden gerommel op het kooktoestel. “Daar is ‘ie weer!” riep mijn vrouw. Ze had gelijk. De kat was bezig de resten roomboter uit de pan te likken. Betrapt schoot het dier onder de flap door naar buiten. “Dit wil ik niet”, jammerde mijn vrouw. Tijd voor actie.

Zoals een politieagent zijn pistool trekt, trok ik mijn mobieltje uit mijn achterzak. “Bouwmarkt Aalten”, brulde ik tegen het ding. Google stuurde me naar Karwei, aan de andere kant van Aalten, twee kilometer verderop, nog een half uur open. Met loeiende sirenes (in mijn hoofd) racete ik er op mijn analoge fietsje naartoe. Bezweet liep ik de zaak binnen. Het bleek een Karwei zoals ik Karwei ken, vertrouwd gebied dus, en dat in een dorp waar ik nooit eerder was geweest. Het schap met universele klustape had ik zo gevonden. Vele soorten, merken, maten én prijzen. Lastige keuze, want wat is het verschil tussen de goedkoopste en de duurste? Ik koos de goedkoopste en vroeg aan de vriendelijke man achter de kassa of die tape, gezien het enorme prijsverschil, eigenlijk wel plakt. “Natuurlijk plakt die”, reageerde hij met een glimlach. “De duurdere plakt iets beter.”

Een paar minuten na achten was ik terug bij de tent. Mijn vrouw maakte een sprongetje van vreugde, iets wat ik lang niet gezien had. Blij dat ik kon klussen, ging ik meteen aan de slag. Ik plakte de flap vast aan de houten vlonder. De hele flap op een klein stukje na, zijnde de entree, die ik pas dichtplakte net voordat ik het bed in kroop. Dit proces herhaalde zich de komende zes nachten. We hebben de kat nog wel gezien. Ze had een slaapplek gevonden in de tent naast de onze.

Edwin Timmers
Afbeelding gegenereerd met Chat GPT