Column: Het leven is een bouwplaats

Ook ga ik voor het eerst in mijn leven behangen. De websiteTerwijl ik de schade opneem, schiet me de titel van een Duitse speelfilm uit 1997 te binnen: Das Leben ist eine Baustelle. Het leven is een bouwplaats of, anders gezegd, het leven is nooit af, staat altijd in de steigers. Ik vind het een bemoedigend idee en besef tegelijkertijd dat bouwmarkten en relatietherapeuten erop draaien. Een relatietherapeut heb ik vooralsnog niet nodig, ook niet als mijn partner vanaf haar werk appt: “Als je spullen gaat halen om die kast op te knappen, breng dan gelijk wat kurk mee voor een prikbord in de kamer van zoonlief.” Kit en schroeven besluit ik bij Karwei te halen en kurk bij Hornbach.

Als je binnen een tijdsbestek van een paar uur twee bouwmarkten bezoekt, vallen de verschillen op. Bij Hornbach ervaar ik de levendige bedrijvigheid van een bouwplaats. De stellingen zijn er hoog als steigers en er zoeven een paar heftrucks rond als bezige bijen. In tegenstelling tot Hornbach lijken bij Karwei de drie R’s te heersen: Rust, Reinheid en Regelmaat. Het is er een stuk rustiger, zo rustig zelfs dat de vergelijking met een mindfulness-sessie niet mank gaat. De schappen zijn er lager en stralen door de algehele rust een grotere mate van orde en overzicht uit. Ik begrijp nu waarom mijn partner een voorkeur voor Karwei heeft. Ik prefereer Hornbach. Van de andere bouwmarkten bij mij in de buurt is Praxis de bedrijvigste, in die zin een Hornbach Light. Het karakter van Gamma kan ik niet duiden, terwijl de kleine Kluswijs en Hubo in de buurt iets prettig lokaals hebben, waarschijnlijk omdat de eigenaren (of franchisers) daar op de werkvloer meedraaien.

Met kit en schroeven zet ik de boekenkast terug in elkaar en met wat er van de kit over is, monteer ik de platen kurk op de slaapkamerdeur van zoonlief. De klus is geklaard, het leven lijkt af, een ondraaglijk idee. Misschien moet ik iets slopen om bezig te blijven, creative destruction. Mijn relatie is heilig, dus ik denk dat de overkapping in de tuin eraan moet geloven. Of ik ga de politiek in. Die klus schijnt ook nooit af te zijn.

Edwin Timmers