Column: Wat maakt de bouwmarkt­medewerker gelukkig?

Verder ervoer ik in de bouwmarkt twee leermomentjes. Het eerste was het besef dat ik medeverantwoordelijk ben voor het werkgeluk van de medewerkers aldaar en het tweede kwam voort uit het eerste: hoe groter het assortiment, hoe groter dat werkgeluk. Het derde leermomentje ervoer ik thuis: haal de stroom er even af als je prutst aan elektra.
Het kiezen van nieuwe lampen vraagt wat van een relatie. Drie jaar zijn we ermee bezig geweest. Dertig voorstellen werden afgewezen. Alsof we elkaar het licht in de ogen niet gunden. Maar anderhalve maand geleden was het opeens raak. Lampen met een zogeheten ‘design look’. De prijs viel mee, maar de levertijd viel tegen, hoewel een maand vanuit China normaal schijnt te zijn.

De brander (het ‘peertje’) is een geïntegreerd onderdeel van het ontwerp en heeft een doorsnede van acht centimeter – zeg dus gerust peer. Helaas bleek het schijnsel een keihard, niets verhullend wit. De webshop 123led bood een warmer alternatief. Omdat ik liever live koop, reed ik naar Karwei om de hoek, maar daar hadden ze de gewenste peren niet. “Bij bol.com zullen ze die wel hebben,” zei een medewerker met enige teleurstelling in zijn stem. Natuurlijk hadden ze wel twee-aderige kabel met een zwarte mantel, want die had ik nodig ter vervanging van de witte. Vervolgens wees de medewerker me de weg in dimmerland, maar ik durfde nog geen keuze te maken, omdat ik die naar het schijnt moet afstemmen op het wattage van de brander. Ik beloofde de medewerker dat ik voor de dimmer terug zou komen. Dat kon hij waarderen.

Bij 123led bestelde ik de genoemde branders. De website was zo vrij om mij voor weinig geld een dimmer van hun eigen merk aan te prijzen. Evengoed is het duurkoop, maar ik ging overstag, daarmee mijn belofte aan de medewerker van Karwei brekend.

Lang verhaal kort: na drie uur intensieve klusarbeid met de nodige optaters hingen de nieuwe lampen. Toch was ik niet blij, want de dingen hingen dermate scheef, dat het zelfs iemand zonder timmermansoog zou zijn opgevallen. Een uur lang heb ik met een ronkend hoofd de lichtbronnen bestudeerd. Opeens wist ik het: lood is de oplossing, zorgvuldig in de afschermkapjes geplaatste stukjes lood teneinde de glazen kap in horizontale balans te brengen.

De medewerker van Karwei was blij me terug te zien. Zonder iets te vragen ging hij me voor naar het schap met de dimmers. Toen ik hem opbiechtte dat ik voor een strook lood kwam, zei hij opgewekt: “Hebben we!” Werkgeluk sprankelde op zijn gezicht.

Edwin Timmers