“We hebben enorm veel geluk gehad”, dat zegt Bart Veldhuizen, algemeen directeur van Hoenderdaal Fasteners. De eerste werkdag na zijn vakantie liep hij door de hal en zag hij collega’s orders picken en verwerken. Een schril contrast met de dag ervoor toen hij getuige was van wat hij zelf omschrijft als ‘een geweldige prestatie van de brandweer’. “Het was een militaire operatie waarbij honderd brandweermannen alles op alles hebben gezet om ons pand te sparen. Het leek wel oorlogsgebied. Dat is gelukt, maar we hebben dan ook enorm veel geluk gehad”, zegt Veldhuizen aan het eind van een werkweek die hij niet snel zal vergeten.
Er is wel schade aan de gevel en het dak die nog gerepareerd moet worden, maar dat komt later wel, zegt Veldhuizen. “Op dit moment overheerst nog steeds het geluksgevoel en de dankbaarheid, want wij hebben deze week gewoon kunnen doorwerken. Hiernaast zijn ze de restanten van het bedrijf van onze buurman in sloopcontainers aan het gooien en met iets minder mazzel, hadden wij in dezelfde situatie gezeten. Wij zijn echt met het oog door de naald gekropen.”
Zijn vakantie is hij eigenlijk alweer vergeten, maar de laatste zondag staat gedetailleerd in zijn geheugen gegrift. “Ik stond op het punt om even weg te gaan, toen ik een paar keer werd gebeld door een collega die dicht bij het werk woont. De boodschap was duidelijk, er hingen enorme rookwolken boven ons pand dus ik moest snel komen.”
Samen met de eerste brandweerlieden arriveerde Veldhuizen aan de Kernreactorstraat en zag de vlammen hoog uit het pand van de buurman, een verwerker en leverancier van cacaopoeder, slaan. “De brand is aan onze kant van het bedrijf ontstaan, waarschijnlijk in de cacao die daar lag opgeslagen. Cacao heeft een erg hoge brandwaarde die zorgt voor enorm hoge temperaturen en die vormden een grote bedreiging voor ons pand.”
Ondanks de brandgang van zeven meter tussen de hal van Hoenderdaal Fasteners en de brandhaard zag Veldhuizen bij aankomst ook al vlammen op het eigen dak. “Die werden gelukkig snel geblust en de brandweer begon ook vrijwel meteen met het nat houden van onze hal. Daardoor is de schade bij ons beperkt gebleven tot een flinke brandblaren op de gevel naast de brandhaard en dakrand die we maandag meteen hebben gerepareerd zodat het dak weer waterdicht was.”
Behalve in en boven de hal van de buurman zag hij ook vlammen die zich vanuit die hal op straat verspreidden. “Dat was bizar om te zien, maar het maakte ook meteen duidelijk dat het helemaal mis was. Het bleek brandende olie uit de opgeslagen cacao te zijn. Dat het pand van de buurman niet te redden was, was toen al duidelijk.”
Samen met zijn vader en collega Ronald, die ook snel ter plaatse waren, werden auto’s en de camper uit een loods gereden en in veiligheid gebracht. “Dat moest snel gebeuren zodat de brandweer ook alle ruimte had om het werk te doen. Ze hadden ons hek al wel opengebroken om bij de brandkranen te kunnen, maar alles wat je op dat moment kunt doen om te helpen, doe je.” Daarbij liet Veldhuizen later die dag zien, ondanks alle hectiek, ook nog oog voor de brandweerlieden te hebben. “Toen een team even pauze hield en in de zon zat, heb ik ze even petjes van Dynaplus gebracht. Dat konden ze wel waarderen.”
Veldhuizen laat op zijn telefoon een video zien die hij maakte op het moment dat hij die zondag voor het eerst in de hal direct naast de brand ging kijken. “Toen zag ik tot mijn verbazing, en vooral opluchting, dat alle stellingen in deze hal leeg waren. Tot mijn vakantie was die hal in gebruik als tijdelijke opslaglocatie zodat we in een andere hal ruimte hadden om te verbouwen en extra stellingen te plaatsen. Als die materialen er nog hadden gelegen, zouden we nu niet hier zitten.”
Dankzij de rustige zomer hadden twee medewerkers besloten om de hal alvast leeg te maken. Een klus die voor na de vakantie gepland stond, maar waarom wachten als het ook nu kan. “Dat is wel typerend voor ons team. Gewoon eigen initiatief tonen en doorpakken. Ze konden het op dat moment natuurlijk niet weten, maar daarmee hebben ze ons bedrijf wel mede gered, denk ik.”
Op de beelden zijn in de overgang van de wand naar het dak en op een plek in de wand enkele vlammen te zien, maar die kunnen van buitenaf goed geblust worden. Bovendien loopt op het moment van filmen een brandweerman binnen om even later ook van binnenuit te blussen. “Ik had er nooit bij stilgestaan, maar de gevelwand van dat deel van de hal is dubbelzijdig uitgevoerd. Ook dat heeft bijgedragen aan het buiten houden van het vuur.” De lege schappen en dubbele wand blijken volgens Veldhuizen de eerste ‘gelukjes’ voor Hoenderdaal Fasteners van die dag.
Ondertussen groeit het aantal brandweerkorpsen dat komt helpen. Veldhuizen roemt de handelingssnelheid van de Veenendaalse brandweer. “De commandant kent de risico’s van ons pand goed en hij schakelde snel over naar GRIP 1 zodat het regionaal grootschalig gecoördineerd werd. Er kwam zelfs vanuit Gorinchem een waterwagen rijden, maar ook uit Houten, Apeldoorn, Rhenen en andere plaatsen kwam hulp. Er was in korte tijd een enorme brandweermacht op de been gebracht.”
Inzet waar Veldhuizen veel respect en waardering voor heeft en bovenal enorm dankbaar is. “Helemaal omdat een groot deel van die inzet zich steeds meer richtte op het sparen van ons pand in plaats van het bestrijden van de brand bij de buurman. Dat pand was niet meer te redden en liet de brandweer gecontroleerd uitbranden. Er was de brandweer ook veel aan gelegen om ons bedrijf te sparen omdat anders ook de aangrenzende autowasserij in vlammen was opgegaan. En met een tankstation op steenworp afstand daarvan zouden de gevolgen niet te overzien zijn.”
Het tweede geluk bij dit ongeluk is volgens Veldhuizen de kennis over het pand van Hoenderdaal Fasteners die het plaatselijke brandweerkorps heeft. “We hebben hier vorig jaar nog een gezamenlijke oefening gedaan. Veel ondernemers willen dat niet en vinden het maar gedoe, maar ik ben blij dat we het gedaan hebben. Het korps kent de risico’s en het belang om brand in ons pand te voorkomen. Ik kan het alle ondernemers aanraden. Als het nodig is, heb je er echt profijt van.”
Twee jaar geleden werkte Veldhuizen ook al samen met de brandweer aan de brandbeveiliging van het pand. “Na twaalf jaar huren, hebben we het pand gekocht. Toen bleek dat de verhuurder het nooit tegen brand verzekerd had. Samen met een inspecteur hebben we aanpassingen gedaan zodat het pand voldoet aan de eisen uit 2005. Met onder meer dakluiken die open gaan bij brand en rook afvoeren zodat medewerkers veilig naar buiten kunnen. Die zuurstof voedt echter ook de brand met alle gevolgen van dien. Toch hebben we het gedaan.”
Een andere video die Veldhuizen later op de dag maakte, toont een laag bluswater die zich langzaam verspreidt over de vloer. “Water dat via het dak en de gevel naar binnen kwam. Het deel van de hal naast de brand werd met onder meer warmtecamera’s nauwlettend in de gaten gehouden. Daarop was te zien dat de hitte lange tijd een probleem bleef en daarom bleven ze dit deel van de hal nat houden. Dat we water binnen kregen was lastig, maar een kleinigheid vergeleken bij het alternatief. Je leert in zo’n situatie snel relativeren”, zegt Veldhuizen glimlachend.
Toen de situatie veilig genoeg was, begon collega Rolant met het wegzuigen van het water. “Hij heeft bijna de hele avond en nacht doorgewerkt en rondgereden op de waterzuiger. Toen ik maandag kwam, was het water al helemaal weg. Dat toont ook weer hoe we zijn. Niet afwachten tot een ander het doet, maar zelf aanpakken. Daar ben ik echt enorm trots op.”
Het bluswater dat van de buurman kwam veranderde volgens Veldhuizen al snel in een ‘cacaomodderstroom’. “Alle afvoerputten waren natuurlijk vol en zaten verstopt dus dat water zocht zijn eigen weg. De kortste weg was ons terrein. Een volgend geluk was dat ons pand anderhalve meter boven het maaiveld ligt en het dus niet naar binnen kwam.” Toen Veldhuizen informeerde wie dat zou opruimen, kreeg hij te horen dat dit zijn verantwoordelijkheid was. “Best bijzonder, want bij de buren was inmiddels een bedrijf druk met het opruimen van die cacaoresten, maar wat op ons terrein lag, was ons probleem. Terwijl de herkomst ervan nogal duidelijk was.”
Het schoonmaakbedrijf dat Veldhuizen vervolgens inhuurde, wilde het in eerste instantie niet opruimen omdat ze het niet konden afvoeren. “Toen heb ik tegen ze gezegd dat ze het in de containers van de buren moesten gooien. Die konden het blijkbaar wel afvoeren en zo zijn wij alsnog snel van die troep afgekomen. We gaan niet wachten tot derden er iets van vinden, wij willen zo snel mogelijk doorwerken. Dat is dankzij hard werken van de brandweer en ons team gelukt en daar ben ik iedereen nog steeds enorm dankbaar voor.”
Hoewel de foto’s en video’s die Veldhuizen continu maakte, vooral bedoeld waren voor de interne Hoenderdaal-app, gebruikte hij een deel ’s avonds ook voor een LinkedIn-post. “Ik heb alle collega’s via de app zo goed mogelijk op de hoogte proberen te houden. Zij zaten gespannen thuis en wilden natuurlijk ook weten hoe het ging. Maar omdat de brand ook in landelijke media verscheen, kreeg ik gedurende de dag ook al veel reacties van klanten en andere relaties. Daarom heb ik aan het eind van de dag ook via LinkedIn een update gedeeld, die inmiddels ruim 170.000 views heeft.” Veldhuizen is verrast door de vele steunbetuigingen die hij kreeg. “Zelfs een concurrent bood meteen hulp aan. Die hadden we, met alle geluk die we hebben gehad, dus niet nodig.”
Veldhuizen realiseert zich dat het bedrijf ondanks alle geluk flinke schade heeft opgelopen, waarvan het herstel veel geld zal kosten. “Binnenkort komen experts om te kijken hoever het vuur in de kanaalplaten van het dak is gekomen. Ook de schade aan de wand moet onderzocht en hersteld worden en zo komen er ongetwijfeld nog meer zaken die geregeld moeten worden. Een traject dat niet makkelijk zal zijn, maar dat komt later. Voor nu ben ik blij dat we eigenlijk geen dag uit de running zijn geweest en het maandag alweer business as usual was. Met heel veel geluk, dat realiseren we ons allemaal.”
Er zijn nog geen reacties.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.
Hoogstraat 110
Postbus 11
5258 ZG Berlicum
Telefoon: +31 (0) 73 503 43 47
E-mail: redactie@mixpress.nl