Zon- en feestdagen

Voor mij persoonlijk zijn hard werken en veel werken een passie. Als kleine zelfstandige winkelier kan ik me heerlijk uitleven van maandag tot en met zaterdag. Mezelf verplaatsen in personen die ‘moeten werken’ is ongelooflijk lastig. Onmogelijk eigenlijk.

Vaktechnisch bezig zijn, temidden van collega’s, klanten, leveranciers en dienstverleners vind ik helemaal geweldig, genieten zelfs. Evenzoveel geniet ik van de zevende dag. Een heerlijk rustpunt van 24 uur waarin de aandacht niet uitgaat naar winkelsores maar naar de geneugten des levens. Dit ritme mag van mij eeuwigdurend zijn.

In grote delen van het land, ook in oer-Brabant, wordt de zevende dag nog altijd uitgesproken met eerbied: zondag. Dit is natuurlijk geheel terecht, het mallotige D66-standpunt ten spijt. Desondanks ontdekte grootschalige retailers, binnensteden en boulevards jaren geleden de meerwaarde van nering drijven op zondag. Aanvankelijk op Koninginnedag, Bevrijdingsdag en meerdere kerkelijke feestdagen. Vervolgens op twaalf zondagen per jaar en intussen van God los zijn ook de deuren los. 52 zondagen per jaar.

Tachtig openingsuren per week lijkt de nieuwe norm. Niet dat in tachtig uur meer gipsplaten worden geconsumeerd dan in zestig uur maar wel ter voorkoming van afvloeiing naar de mededinger. Van misgunnen is geen sprake maar van jaloezie nog minder. In onze dorpswinkel houden we het lekker ouwerwets en lekker overzichtelijk met wekelijks zes dagdiensten. Fratsen als van acht tot acht hebben we niet nodig om ons happy te voelen en bezettingsproblemen in de vakantieweken zijn ons vreemd.

Geen idee of het voortkomt uit weelde of uit armoede maar de belangrijkste mededinger in het dorp besloot anderhalf jaar geleden om op zaterdag uit te breiden van 17.00 U. naar 18.00 U. Eerlijk is eerlijk; we hebben overwogen om dit voorbeeld te volgen maar toch vastgesteld dat het uurtje extra meer nadelen brengt dan voordelen.

Maar nu komt het. Twee jonge en ambitieuze medewerkers van onze winkel vonden sluiting op Koningsdag en Hemelvaartsdag niet meer van deze tijd. De beloning van respectievelijk 300 % en 200 % was geen drijfveer maar wel vonden zij dat de winkel moest openen.

Zo gezegd zo gedaan. Een bezettingschema gemaakt, een aktie verzonnen en een advertentie geplaatst. En warempel: twee leuke omzetdagen erbij gekregen.

Hiermee is niet gezegd dat voor 2019 en verder een nieuwe standaard is ontwikkeld. Wel is er een overweging bijgekomen, gepositioneerd tegenover bestaande afwegingen. Dat dan weer wel. Overwegingen om vast te houden aan traditionele openingstijden zijn talrijk, valide, respectabel, praktisch en verdedigbaar. De belangrijkste overweging is het jammer vinden hoe een eerbiedwaardige zondag verwordt tot een hele gewone feestdag.