“Wij zijn probleemoplossers”

Het succes van de winkel zit volgens de energieke eigenaar in 100% toewijding. “Wij zijn ondernemers, geen winkeliers. Een winkelier opent om negen uur en loopt om zes uur de deur uit. Wij zijn ondernemers met passie. We zijn altijd bezig. Het is een leven, bijna alles gebeurt hier in de winkel.”

Naast zijn gepensioneerde ouders werkt collega Raymond ruim tien jaar mee in het familiebedrijf. Boot: “Hij werkte eerst bij een drukkerij en was destijds verrast wat er allemaal bij het winkelspel komt kijken. Zijn productkennis hebben we hem al doende geleerd. Maar eigenlijk zijn we geen productverkopers, we zijn probleemoplossers. Mensen kopen bijvoorbeeld een emmer latex bij een grootschalige bouwmarkt, waarna ze aan ons komen vragen wat ze ermee moeten doen.” Lachend: “Ook daarbij helpen wij.”

Nadruk op de winkel

Het hoekpand van Magazijn Blijdorp is beeldbepalend met de kleurrijke emmers, wasrekken en bezems voor de deur. Eenmaal binnen vind je een breed assortiment van gereedschappen, ijzerwaren, tuingereedschappen, verf en sanitair benodigdheden. Met de verkoop van Proxxon Industrial handgereedschap is Blijdorp bovendien de grootste verkoper in Nederland. Voorheen stonden ze hiermee twaalf weekenden per jaar op een beurs voor modelbouw, waardoor ze in die periode zeven dagen in de week werkten. “In de laatste weken zagen we er niet meer zo fris uit. Inmiddels verkopen we deze en andere producten via onze webshop. De bestelde producten halen we uit onze winkel of opslag en die pakken we ’s ochtends in. Maar dat inpakken, dat vinden we minder leuk werk.”

Het is ruim voor twaalf uur en Richard zijn ouders zijn inmiddels de winkel binnengestapt. Zijn vader haakt direct aan bij het gesprek. “Leuke omzet hoor, maar waar doe je het voor? Zeker als je het resultaat deelt door de uren. Online is niet bijzonder, we hebben meer aan onze winkelklanten. Maar ach, als je geen lol in je werk hebt, dan wordt het lastig.” Richard vult aan: “We zijn ook actief op bol. Maar die online omzet komt allemaal van buiten onze regio. Ook online draait het uiteindelijk om vertrouwen: onze winkelnaam staat erbij. Dat is de basis. Mensen willen de prijs van internet, maar de service van een winkel. Je ziet het ook aan grote online ketens, die openen fysieke winkels in de stad.”

Trends zijn voor de bouwmarkten

De familie – door klanten ook wel de liefkozend de Bootjes genoemd – is dan ook een groot voorstander van fysieke winkels. Richard: “Mijn kinderen moeten van mij naar een winkel.” Maar dan wel een waar kwaliteit verkocht wordt. Als voorbeeld geeft hij de productgroep huishoudelijke artikelen die ze verkopen. Bij Magazijn Blijdorp is een complete etalage ingeruimd met potten en pannen. Richard Boot: “Natuurlijk als inhaker op de omstandigheden bij Blokker. Maar we houden zoveel mogelijk vast aan ons assortiment, we doen niet aan trends. Dat is voor de bouwmarkten. Wat we wel doen, is verf mengen, waarbij 80% voor dezelfde kleur wit kiest”, zegt hij met een glimlach. Hij vindt de kwaliteit van producten bedroevend bij branchevreemde aanbieders, zoals een Action. “Marktverziekers zijn het. Ik snap bijvoorbeeld ook niet dat mensen een boormachine bij een supermarkt kopen. Je wilt toch dat zo’n stuk gereedschap wat langer meegaat?”

Vanaf 1939 op deze plek

Als derde generatie runt Richard Boot Magazijn Blijdorp. Zijn grootvader begon in 1939 aan de Rotterdamse Nobelstraat een ijzerhandel. Later stapten zijn tante, ouders en uiteindelijk Richard zelf in. De winkel groeide in de loop der jaren, maar verhuisde nooit. “Wat goed is, verander je niet,” zegt Richard daarover. De toewijding zit in de familie: vader Wim werkt op zijn 77ste nog elke dag mee, moeder (74) helpt geregeld. Dat Wim de winkel destijds overnam, was voor hem een vanzelfsprekende keuze. “Als je ervoor kiest, ga je er ook voor.” Richard verduidelijkt: “De winkel houdt je jong en fit, zeggen ze er zelf over. Mijn vader doet ook nog de administratie. Maar op de vraag of ze nog niet gestopt zijn, reageren ze geïrriteerd. Integendeel: het geeft ze energie.” Zelf groeide hij op boven de winkel, waar hij op zijn veertiende begon. “Ik heb vmbo gedaan, waarbij ik stage heb gelopen bij Van der Toorn in Gouda. Ik mocht namelijk nergens in de buurt stage gaan doen. Zij hadden een veel grotere winkel, maar onze winkel vind ik leuker. Door het klein te houden, kun je namelijk beter doen waar je goed in bent. Maar daar heb ik het wel geleerd, zo werkte ik bijvoorbeeld op provisiebasis. Later heb ik hier ook wel eens aanbiedingen gehad. Maar ik mocht niet weg van mijn vader. En een zaak erbij? Ach, je kunt maar één paar schoenen dragen.” De overdracht van vader op zoon zorgde niet voor frictie. Wel probeerde Richard nieuwe dingen uit. “Maar kort daarna gingen we al snel terug naar wat mijn vader al bedacht had. Een verschil tussen ons? Dat is er wel. Ik koop niet zo vaak dingen verkeerd in”, grijnst hij.

(Nog) nergens bij aangesloten

Tot vorig jaar was Magazijn Blijdorp aangesloten bij SVIJ Randstad, een coöperatieve inkoopvereniging. “Voor de inkoopcondities en de vergaderingen. En vooral voor wat daarna werd besproken”, legt Boot uit. “Vorig jaar is de club opgeheven, waarbij de meeste collega’s overgestapt zijn naar de Groene Vakwinkel. Zij zijn ook bij ons komen praten. Maar weet je, eigenlijk heb ik mij er nooit zo in verdiept, het gaat goed zo. In de afgelopen 86 jaar hebben we voldoende kennis opgebouwd – met de bijbehorende condities.”

Buurt leeft en bruist

In de afgelopen decennia is de winkel stapsgewijs uitgebreid, maar verder is er weinig veranderd. In tegenstelling tot de wijk. “We hebben een echte buurtfunctie en dat wordt gewaardeerd”, zegt Richard daarover. “De samenstelling van de buurt is wel veranderd, het is meer een buurt voor jonge gezinnen van tweeverdieners geworden. Ook zijn er de laatste jaren veel jongeren en buitenlanders bijgekomen,” vat hij de ontwikkeling samen. “Er is nu een andere mentaliteit waarbij de wijk leeft en bruist, dat is goed. Voor ons is de binding en de communicatie heel leuk. Je ziet trouwens ook dat steeds meer collega’s wegvallen, waardoor we minder hoeven te delen. Mensen gaan namelijk op zoek naar een soortgelijke winkel. En sommige formules vullen de gaten op, zoals een Praxis City Store. Maar er gaat geen ondernemer meer een ijzerwarenwinkel beginnen. Dat is niet haalbaar.”

Do it for me

Naast hun taak als probleemoplossers helpen ze klanten door een complete klus te regelen. “Daarvoor werken we met een flexibele schil. Kijk, winkels met een inmeet- en montagedienst verdienen het aan de buitenkant. Wij verdienen het in de winkel. Bijvoorbeeld wanneer jongeren in de buurt komen wonen, dan zie je dat hun ouders hier tijdens de verhuizing hun benodigdheden kopen. Die generatie gaat wat eerder naar een winkel zoals die van ons. Daarna stappen hun kinderen ook makkelijker over de drempel.” Richard vervolgt: “En dat mensen handiger worden? Ja, dat denken ze misschien met video’s en ChatGPT. Maar dan hebben ze nog steeds twee linkerhanden. Ik hunker trouwens nog wel eens naar de coronatijd, toen we meer waardering van klanten kregen.”

Vierde generatie?

Staat een vierde generatie al klaar om de winkel over te nemen? Boot heeft twee zoons, maar ziet dat niet snel gebeuren. “Lokale winkels zijn belangrijk, maar als het niet door de kinderen of een externe overnamekandidaat wordt overgenomen, dan stopt ons bedrijf. Over dertien jaar gaat Raymond met pensioen, dan stop ik ook. Hoewel, dan moet ik eigenlijk nog een jaartje door, want dan bestaan we 100 jaar en worden we koninklijk”, zegt hij met een brede glimlach.  
In het Rotterdamse Magazijn Blijdorp is de winkel meer dan werk. Het is een leven. Eigenaar Richard Boot en zijn familie lossen problemen niet alleen op met producten, maar vooral met service, toewijding en ouderwets vakmanschap. En dat gecombineerd met Rotterdamse humor. Hoe ze dat al sinds 1939 volhouden? Lees hoe een wijkwinkel uitgroeide tot een begrip.
“We kennen onze klanten niet bij naam. Wel weten we welk probleem ze hadden.”

Schaatsen slijpen in de winter

Met een ijsbaan in de buurt hebben ze het in de winter drukker. “Als je de vraag om schaatsen te slijpen zo’n tien keer hoort, dan gaat het als ondernemer jeuken. Dus kochten we een slijpmachine en volgden we een cursus. Met succes, want door de hele winkel lagen schaatsen.” Trots laat hij een foto zien van talloze genummerde tassen. “Inmiddels hebben we vier machines. Alle mensen die onze winkel bezoeken, kopen er vaak meteen nog iets bij.”