Opvolgingsproblematiek in de doehetzelf-sector? Bij Hubo startten vorig jaar juist verschillende jonge ondernemers. Klaas Jan de groeide er als bedrijfsleider in bij Hubo Bunschoten en nam de zaak na 17 jaar over.
Een eigen onderneming. Die ambitie heeft Klaas Jan de Graaf niet altijd gehad. Toch kwam het op zijn pad om de Hubo, waar hij bedrijfsleider was, over te nemen. “Naast de vrijheid is het vooral de afwisseling die mij aanspreekt.”
“De ambitie om deze Hubo over te nemen? Die was er bij mij eerlijk gezegd niet altijd. Dat is langzaam gegroeid. Maar als bedrijfsleider kreeg ik steeds meer verantwoordelijkheden en op sommige zaken wilde ik mijn eigen stempel drukken. En hoewel het goed ging, was ik met sommige beslissingen toch afhankelijk van de eigenaar: kan het wel en mag het wel?”
“Wat Hubo heel goed doet is het maatwerk en het ontzorgen van klanten.”
Klaas Jan de Graaf was 17 jaar bij Hubo Bunschoten in dienst toen hij een balletje opgooide naar de vorige eigenaar, Erik Melis. “Ik vertelde hem over mijn ambities en gaf aan dat wanneer één van zijn kinderen het bedrijf niet over wilde nemen, dat ik dat graag wilde doen. Hij reageerde positief op mijn aanbod, zag het wel zitten. Bovendien wist ik waar ik aan begon, want wat Hubo heel goed doet is vooral het maatwerk en het ontzorgen van klanten. Mijn generatie kan namelijk zelf niet veel, dat wordt steeds minder. Of ze hebben de tijd er niet voor.”
De ondersteuning bij de overname vanuit Hubo was zeer beperkt, vanwege de nieuwe franchisewet. Die stelt dat de franchisegever er niet tussen mag komen. “Dat snap ik wel, anders zouden ze van twee walletjes kunnen eten. Dat zat mij soms wel in de weg, want nu moest ik veel zelf regelen”, zegt Klaas Jan de Graaf. Toch verliep de overdracht voorspoedig, ook dankzij een tussenpersoon met een financiële achtergrond. “Hij heeft het voor ons beide geregeld. Trouwens, mijn vorige werkgever werkt steeds nog steeds bij ons. Hij springt nu nog twee dagen bij, aan het eind van dit jaar stopt ‘ie. Hij werkt nog mee in de winkel, terwijl zijn vrouw ons nog helpt bij de administratie.”
De financiering werd een gestapelde variant, waarbij een deel achtergesteld is. Samen met de bank, eigen inbreng en een deel met zijn ouders kwam die rond. Zorgen daarover heeft hij niet. “Natuurlijk merk je het wel. Het is leuk als het goed gaat, maar hoe gaat het als het ooit minder gaat? Dat kan ik gelukkig goed achter me laten. Dat moet je kunnen, anders word je geleefd.”
Voorheen werkte Klaas Jan de Graaf vooral in de meet- en montagedienst, nu is hij vooral in de winkel te vinden. “Dat monteren gaat niet meer. Het was wel even schakelen als je altijd een collega bent geweest en ineens de baas bent. Ik heb nu meer verantwoordelijkheid. Dat is het prijskaartje van de vrijheid. Die vrijheid vind ik heel belangrijk: je kunt zelf beslissen wat je doet en je kunt je eigen ideeën leven inblazen. Maar tegelijkertijd ben ik die ook kwijt door de openingstijden van de winkel.” Terugkijkend zegt hij: “je weet waar je ‘ja’ op zegt, maar je kunt het vooraf nooit verzinnen. Je denkt er 24 uur aan, maar in de praktijk valt het mee. Of het mijn altijd mijn droom is geweest? Nee, ik ben altijd zoekende geweest en dit kwam zo op m’n pad. Naast de vrijheid is het vooral de afwisseling die mij aanspreekt.”
Er zijn nog geen reacties.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.
Hoogstraat 110
Postbus 11
5258 ZG Berlicum
Telefoon: +31 (0) 73 503 43 47
E-mail: redactie@mixpress.nl